bato...
ngayong mga nakaraang buwan, dumadami ang mga nakakasalubong kong away sa daan. naglalakad man ako o kaya nakasakay sa jeep. andayan yung nagsusuntukan, naghahampasan, nagmumurahan, naghahabulan.... iba't ibang eksena. pero hindi pa ako nasangkot o napasama.
araw ng lunes...
kakaiba ang araw na ito dahil may nangyari
unang beses na napasama ako... hindi naman ako nakigulo sa kanila, isa ako sa mga naging "biktima" ng gulo nila. nakasakay ako sa jeep papuntang sangandaan, pauwi na ako. mga 6:30 na siguro yun. padaan kami ng new era university. maraming tao kasi labasan ng mga estudyante. medyo madilim yung side namin at marami talagang tao. payapa naman ang paligid, walang kakaiba. tapos bigla na lang "tug". may naramdaman akong tumama sa likod ko. bato siya (uneven surface kasi yung naramdaman ko) pero hindi ko alam kung gaano kalaki. tapos may mga nagtakbuhan. umandar na ang jeep namin pagkasakay ng dalawang estudyante. tinanong ako ng driver "miss, natamaan ka?" sumagot naman ako at sinabing OK lang ako. hindi naman siya talagang masakit kaya lang kakaiba yung pakiramdam. alam mo yun iba yung pakiramdam ng kaliwang likod ko (yung tinamaan) at kanang bahagi ng likod ko. tapos biglang tumama sa isip ko., "buti likod ko lang ang tinamaan at buti na lang bato lang yun. kung nagkataon, baka sa ulo ako tinamaan at kung minalas, hindi lang ganun kalaking bato" sobrang natakot ako, naiiyak nga ako sa daan sa hindi malamang dahilan. pag-uwi, nalaman ko na hindi naman nagkasugat, medyo namaga lamang siya. kaya lang kahit nawala na ang pamamaga, kakaiba pa rin ang pakiramdam. hindi ko alam kung psychological lang ito pero ang weird talaga ng pakiramdama sa kaliwang likod ko. minsan iniisip ko na sana walang internal injury or hindi nag-crack ang scapula ko. nakakatakot talaga...
kahapon, doon uli ako dumaan, wala nang batuhan pero may nag-aaway na dalawang grupo. sa tingin ko mga gang yun. tapos inisip ko na may batuhan ulit. ang labo nga kasi parang gusto ko ulit mabato. ang weird talaga. tapos nung dumaan kami, naisip ko yung likod ko at may sakit akong naramdaman. ang labo. feeling ko talaga medyo psychological na ito.
mamaya, hindi ako doon dadaan.
kasi mga 10 an ako makakauwi at nakakatakot kasi wala na masyadong tao
baka sa UP ako dumaan
pero hindi natin alam...
baka maisipan kong doon dumaan kasi mas malapit at mas mura ang pamasahe
hehehehe
<< Home