kalabuan ulit....

ang weird ng pakiramdam mo kanina
ang bigat na hindi mo maintindihan

nararamdaman ko na gusto mo na siyang lapitan, yakapin ng mahigpit
gusto mong ipadama sa kanya na nariyan ka lang kahit anong oras na kailanganin ka
gusto mong damayan siya at makisalo sa bigat na kanyang dinadala
gusto mong iparamdam sa kanya na nandun ka lang para suportahan siya
gusto mong iparamdam sa kanya na may nag-aalala rin sa kanya

ang dami mong gustong gawin, iparamdam pero wala kang magawa
hindi mo alam kung paano ang magiging pagkilos mo
gaano ka man kalungkot na makita siyang nahihirapan
wala kang magawa para mapagaan ang kanyang pasanin
tinitingnan mo lang siya, pinapanood ang nangingilid na mga luha
ang pagpigil ng kanyang emosyon, ang pagtitimpi, ang kanyang panloob na pagdurusa
ang hirap makita siyang nasa ganoong kalagayan noh?
pero sa huli, wala ka namang magawa
kasi wala ka ata sa tamang posisyon para kumilos
sana lang talaga....

ewan ko ba
minsan, di ko na alam kung ano ang gagawin sa iyo eh
ang labo mo kasi talaga